Saturday, May 2, 2015

മൌനം കാതോര്‍ത്തിരിക്കുന്നത്
----------------------------------------------
താളം തെറ്റിയ എന്റെ നിശ്വാസങ്ങളിലേക്ക്
ഒരു നേര്‍ത്ത നിശ്വാസം അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നുവോ?
പൊലിയാന്‍ വെമ്പിയ ഹൃദയശാഖിയില്‍
ഒരു മുഖം മാത്രം തെളിഞ്ഞിരുന്നുവോ?
നേരിയ കാറ്റിന്റെ ആലിംഗനത്തില്‍
ഒരു ഹൃദയത്തുടിപ്പു ഞാന്‍ കേട്ടുവോ?
ഒരുക്കലും പൂക്കാത്ത അഭിലാഷങ്ങളെ
മാറോടു ചേര്‍ക്കാന്‍ മറന്നിരിക്കുമോ?
നീണ്ട തപസ്സിന്റെ അന്ത്യത്തിലും
ഒരു മൌനം കാതോര്‍ത്തിരിക്കുമോ?
സരിതയല്ല ശാപം
----------------------------- ത്രേസ്യാമ്മ തോമസ്
കേരളം സരിത എന്ന അച്ചുതണ്ടില്‍ കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.. അല്ലെങ്കില്‍ സരിത ആ അച്ചുതണ്ടു കറക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.രഷ്ട്രീയക്കാരെ കൂടാതെ സമൂഹത്തില്‍ മാന്യരെന്നു ജനങ്ങള്‍ ധരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന പലരും നാളെ അവര്‍ എന്താണു വിളിച്ചു പറയുക എന്ന ഭയത്തിലാണ്.ഇന്‍ഡ്യയിലെ ഏതു സംസ്ഥാനത്തെക്കാളും സാക്ഷരതയിലും വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യതയിലും മുന്‍പന്തിയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന കേരളജനതയെ ആണ് സരിത എന്ന സ്ത്രീ വട്ടം കറക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്..
കേരളത്തിന് അതു വേണം.പല ചീഞ്ഞളിഞ്ഞ കേസും തുമ്പില്ലാതെ കിടക്കുകയും ഐസ്ക്രീംകാരും കിളിരൂര്‍കാരും സമൂഹത്തില്‍ മാന്യന്മാരായി വിലസുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഇങ്ങനെ ഒരു സ്ത്രീ എല്ലാം വെളിപ്പെടുത്താന്‍ തയ്യാറാകുന്നതു നല്ലതാണ്. കേരളം അവളിലൂടെ നന്നാകുന്നെങ്കില്‍ നന്നാകട്ടെ.കുടുംബ ബന്ധങ്ങളുടെ പവിത്രതയും കോഴവാങ്ങലിന്റെ തിക്തഫലങ്ങളും മനസ്സിലാക്കട്ടെ.
എന്തിനും തുനിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെ കൊണ്ടേ അത്തരക്കരുടെ ഒളിച്ചുകളികള്‍ വെളിച്ചത്തു കൊണ്ടുവരാനാവൂ. അവര്‍ക്കു നഷ്ടപ്പെടാന്‍ ഒന്നുമില്ല. വാട്സപ് പ്രചരണം പൊലും അവര്‍ക്കു ശക്തി കൂട്ടിയ്തെ ഉള്ളൂ.മേനികൊഴുപ്പുകണ്ടു മോഹന വാഗ്ദാനങ്ങളുമായി വാലാട്ടി പിറകെ പോയ ഞരമ്പു റൊഗികള്‍ക്കു അവരില്‍ നിന്നു തന്നെ തിരിച്ചടി കിട്ടണം.സോളാര്‍ കേസു യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഉള്ളതാണെങ്കിലും‘ സെന്‍സേഷണല്‍ ന്യൂസിനു വേണ്ടി ചാനലുകളും മാധ്യമങ്ങളും പല സത്യങ്ങളും വളച്ചൊടിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് ജനങ്ങള്‍ക്കു സത്യാവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല.സരിതയുടെ കത്തു തന്നെ പല രൂപത്തില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമ്പോള്‍ ഇതിന്റെയൊക്കെ പിറകില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നവര്‍ എത്ര വിലകുറഞ്ഞവരാണ്, എത്ര നിസ്സാരരാണ് എന്നു ജനങ്ങള്‍ എന്തുകൊണ്ടു മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല?.
എന്‍ഡോസള്‍ഫാന്‍ ദുരന്തമൊ പാര്‍വതിപുത്തനാര്‍ ദുരന്തമൊ. അതിന്റെ തുടര്‍ പ്രവര്‍ത്തനങളൊ ആദിവസി ദുരിതങ്ങളൊ ഒന്നും തന്നെ ചാനലുകള്‍ക്കു ശ്രദ്ധിക്കുവാന്‍ സമയമില്ല.അവര്‍ സരിത എവിടെ പോയാലും അവരുടെ പിറകെ ഒഴിയാബാധപോലെ കുടുകയും രാഷ്ട്രീയ പൊര്‍വിളികള്‍ക്കു അവസരം ഒരുക്കുകയുമാണ് ചെയ്യുന്നത്.
കേരളത്തില്‍ സംഭവിച്ചുകൊണിരിക്കുന്ന പല കാര്യങ്ങളുടെയും അടിസ്ഥാന കാരണം കുടുംബവിദ്യാഭാസ വ്യവസ്ഥിതികളിലെ പാളിച്ചകളാണ്.ആണ്‍കുട്ടികളെ നേരായ വഴിയില്‍ വളര്‍ത്താന്‍ മാതാപിതാക്കള്‍ക്കറിയില്ല. ഒരു പെണ്ണിനെ ഒറ്റക്കു കണ്ടാല്‍ ഒരുമിച്ചൊരു മുറിയില്‍ കഴിയേണ്ടിവന്നാല്‍ ഞരംബു രോഗികളായി പോകുന്നത്; അപ്പോള്‍ തന്റെ അമ്മയുടെയൊ ഭാര്യയുടെയൊ സഹോദരിയുടെയൊ മുഖം ഓര്‍മ്മിക്കാന്‍ കഴിയാതെ പോകുന്നത്, അതിന്റെയെല്ലാം ഉത്തരവാദിത്തം മതാപിതാക്കള്‍ക്കുള്ളതാണ്. അദ്ധ്യാപകര്‍ക്കുള്ളതാണ്.പിന്നെ ഒരു പരിധിവരെ സിനിമകളും .സീരിയലുകളളും.. ഒരു പെണ്ണിനെ ബഹുമാനിക്കാനുള്ള മാന്‍സികാരോഗ്യം ഇല്ലാതെ തനിക്കെന്തുമാകാം എന്ന പുരുഷന്റെ മാനസികാവസ്ഥ ശോചനീയമാണ്.
സരിതയെ പോലെ മിടുക്കിയായ ഒരു സ്ത്രീയെ സമൂഹ നന്മക്കു വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കാനറിയാത്ത, നേര്‍വഴിക്കു കൊണ്ടു പോകാനറിയാത്ത പുരുഷന്മാരാണ് കേരളത്തിന്റെ ശാപം.
എപ്പൊഴും നന്ദി പറയാന്‍ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാകും..
------------------------------------------------------------------.
പ്രസിദ്ധനായ ഒരു എഴുത്തുകാരന്‍ തന്റെ മുറിയില്‍ ഇരുന്നു ഇപ്രകാരം എഴുതി.....
കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷം ഒരു ശസ്ത്രക്രിയയിലൂടെ എന്റെ ഗോള്‍ബ്ലാഡര്‍ നീക്കം ചെയ്തതിനാല്‍ കുറേക്കാലം കിടക്കയില്‍ത്തന്നെ കഴിച്ചുകൂട്ടെണ്ടിവന്നു.ആ വര്‍ഷം തന്നെ എനിക്കു 60 വയസ്സു തികഞ്ഞതിനാല്‍ പെന്‍ഷന്‍ അകേണ്ടതായും എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ജൊലി ഉപേക്ഷിക്കെണ്ടതായും വന്നു.ആ‘ പബ്ലിഷിങ് കമ്പനി‘യില്‍ ഞാന്‍ 30 വര്‍ഷം ചെലവഴിച്ചതാണ്.അതേ വര്‍ഷം തന്നെ എന്റെ പിതാവിന്റെമരണം മൂലമുണ്ടായ ദു:ഖം അനുഭവിക്കേണ്ടതായും വന്നു.അതെ വര്‍ഷം എന്റെ മകന് കാര്‍ അപകടം ഉണ്ടായതിനാല്‍ മെഡിക്കല്‍ പരീക്ഷയില്‍ അവന്‍ തോല്‍ക്കുകയും അപകടത്തെത്തുടര്‍ന്ന് കുറെദിവസം ആശുപത്രിയില്‍ കഴിച്ചുകൂട്ടുകയും ചെയ്തു..കൂടാതെ കാറിന്റെ നാശവും ഒരു നഷ്ടമായി.
അവസാനം അദ്ദേഹം എഴുതി........കഷ്ടം !....എത്ര മോശമായ ഒരു വര്‍ഷം.!

ഭാര്യ മുറിയില്‍ വന്നാപ്പോള്‍ അദ്ദെഹം വിഷണ്ണനായി ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടു. അവര്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിറകിലൂടെ ആ പേപ്പറില്‍ എഴുതി വച്ചിരിക്കുന്നതു വായിച്ചു. എന്നിട്ടു മുറി വിട്ടിറങ്ങി.അല്പം കഴിഞു വേറൊരു പേപ്പര്‍ അദ്ദെഹത്തിന്റെ പേപ്പറിന്റെ അടുത്തു കൊണ്ടു വച്ചു.
ആ എഴുത്തുകാരന്‍ ആ പേപ്പര്‍ കണ്ടു; അതില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നതു ഇങ്ങനെ വായിച്ചു.
എന്നെ വളരെക്കാലമായി വേദനിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ഗോള്‍ബ്ലാഡരില്‍ നിന്നും എനിക്ക്കു മോചനം ലഭിച്ചതു കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷമാണ്.60 വയസ്സു തികഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്കു ആരോഗ്യത്തോടെ പെന്‍ഷനാകാന്‍ സാധിച്ചതും ആ വര്‍ഷമാണ്.ഇപ്പോള്‍ എനിക്കു പൂര്‍ണ്ണ ശ്രദ്ധയോടും സമാധാനത്തൊടും കൂടെ എഴുതി എന്റെ സമയം വിനിയോഗിക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നു. എന്റെ പിതാവു 95 വയസ്സിലും ഗുരുതരമായ അവസ്ഥയില്‍ പെടാതെയും മറ്റുളള്ളവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെയും ദൈവ സന്നിധിയില്‍ ചേര്‍ക്കപ്പെട്ടതും എന്റെ മകനു ഒരു പുതുജീവിതം നലകി അനുഗ്രഹിച്ചതുംകഴിഞ്ഞ വര്‍ഷമാണ്..കാര്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിലും എന്റെ മകന്‍ അംഗവൈകല്യങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ സുഖമായിരിക്കുന്നു.
അവസാനം അവര്‍ എഴുതി..........
കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷം ദൈവത്തിന്റെ അനന്തമായ കരുണയാല്‍ അനുഗൃഹീതമായിരിരുന്നു. അതു നന്നായി കടന്നു പോയി.
.നോക്കുക .....ഒരെ സംഭവങ്ങള്‍.!.......വിവിധ കഴ്ചാപ്പാടുകള്‍!
------------------------------
വസന്തം പൂവിരിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.......മരങ്ങളും മനുഷ്യരും ഒരു പോലെ തിരക്കിലായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു..എല്ലാ പൂക്കളും കണ്ടു കൊതിതീരാന്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ മതിയാകാതെ വരുന്ന പോലെ......എത്ര വര്‍ണ്ണങ്ങളാണ്!.. എത്ര തരം സുഗന്ധമാണ്!....ഈ സൌന്ദര്യത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്കു ഞാന്‍ മയങ്ങി പൊകുകയാണ്....ലോകൈക നാഥനെ പാടി പുകഴ്ത്തുകയാണ്.........
എന്റെ എല്ലാ കൂട്ടുകാര്‍ക്കും ഈ വസന്തോത്സവത്തിലേക്കു സ്വാഗതം...
ഈ ത്വര അവസാനിക്കുന്നിടത്തോളം
--------------------------------------------------
എന്റെ വീടിന്റെ
ചില്ലു ജാലകത്തിലൂടെ.
ഇലകളില്‍ മഞ്ഞു വീഴുന്നതും
ശബ്ദമില്ലാതെ കാറ്റിളകിയാടുന്നതും
കണ്ടുകൊണ്ട്....
ഞാന്‍ ചെലവഴിക്കുന്ന
ഇത്തിരി നേരങ്ങളില്‍ ,
ഉള്ളലിവുകളും ഉള്‍വലിവുകളും
ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു തീര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്.

കാലം കുതിര വേഗത്തില്‍
പായുമ്പോള്‍ എന്റെ ഓര്‍മ്മകളുടെ
കൂടാരത്തിലേക്കു കയറിപ്പറ്റി
അതിന്റെ ആകാംക്ഷകളെ
മുഴുവനുമുള്‍ക്കൊള്ളാനുള്ള ഈ -ത്വര‌‌‌-‌
അതവസാനിക്കുന്നിടത്തോളം മാത്രമെ
ഈ ജീവിതവും ഉള്ളൂ
എന്ന ബോധം ഒരു കടന്നല്‍ക്കൂട്ടിലെന്നോണം
എന്റ് തലയ്ക്കു മീതെ വട്ടമിട്ടു പറക്കുന്നു.

ഹിജഡകള്‍

                       മനുഷ്യസൃഷ്ടിയുടെ മഹത്വമോര്‍ത്ത് സന്തോഷിക്കുന്നവര്‍ ധാരാളമുണ്ട്, അതുപോലെ ആ സൃഷ്ടിയുടെ പാകപ്പിഴകള്‍ ഓര്‍ത്ത് ദുഃഖിക്കുന്നവരും ധാരാളം. ആണും പെണ്ണും അല്ലാത്ത, നമ്മള്‍ ഹിജഡകള്‍ എന്നു വിളിക്കുന്ന കുറെ ജന്മങ്ങള്‍. അവരെ ഈശ്വരന്‍ മനഃപൂര്‍വം സൃഷ്ടിച്ചതോ, ഈശ്വരനു പറ്റിപ്പോയ പാകപ്പിഴയോ ആര്‍ക്കറിയാം.
         ഹിജഡകളെപ്പറ്റിയുള്ള ലേഖനങ്ങള്‍ ഞാന്‍ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍ അവരെ ആരെയും നേരില്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളതായി ഓര്‍ക്കുന്നില്ല. അവര്‍ ഒറ്റയ്‌ക്കോ കൂട്ടമായോ തങ്ങളുടെ പാഴ്ജന്മങ്ങളെ പലതരത്തില്‍ തൃപ്തിപ്പെടുത്തിയും അല്ലാതെയും ജീവിക്കുന്നുവെന്നതാണ് വാസ്തവം. സമൂഹത്തിന്റെ വെറുപ്പും അവഗണനയും സഹതാപവും ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന നികൃഷ്ട ജന്മങ്ങള്‍ എന്നു മുദ്രകുത്തപ്പെടുന്ന അവരും മനുഷ്യജന്മങ്ങളാണെന്ന കാര്യം നാം മറന്നുകൂടാ. അവര്‍ അത്തരത്തിലായത് അവരുടെ കുറ്റം കൊണ്ടല്ലല്ലോ. അത് അറിയാതെയാണ് അവരെ സമൂഹം പഴിക്കുന്നതും കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നതും. അക്കാരണം കൊണ്ടുതന്നെയാണ് അവര്‍ വേശ്യാവൃത്തിയും, പിടിച്ചുപറിയും ഭിക്ഷാടനവും നടത്തുന്നത്.
      ആണ്‍ശരീരത്തിലെ പെണ്‍മനസ്സും, പെണ്‍ശരീരത്തിലെ ആണ്‍മനസ്സുമാണ് ഇവര്‍ക്ക് വിനയായിത്തീരുന്നത്. മസ്തിഷ്‌കം സ്ത്രീയുടേതായിരുന്നാല്‍ ഭാവങ്ങളും വികാരവിചാരങ്ങളുമെല്ലാം സ്ത്രീയുടേതായിരിക്കും. കൗമാരം വരെ ആണ്‍കുട്ടി ആയിരുന്നവന്‍ തന്നിലെ സ്ത്രീയെ തിരിച്ചറിയുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന പിരിമുറുക്കം ഏതു കയത്തിലാവും മുക്കിത്താഴ്ത്താനാവുക. ഈ വിധിവിപരീതം ആറിയാവുന്ന മാതാപിതാക്കള്‍ ലോകത്തിന്റെ ഏതു കോണിലേക്കായിരിക്കും ഓടാനാഗ്രഹിക്കുക! രണ്ടും കെട്ട ഇവരെ വീട്ടില്‍ നിന്നുതന്നെ പുറത്താക്കിയെന്നിരിക്കും. ഒറ്റയായിപ്പോകുന്ന ആ നിമിഷങ്ങള്‍ അവരെ എവിടെയായിരിക്കും കൊണ്ടെത്തിക്കുക. ഏകനായിപ്പോയ നിമിഷങ്ങളില്‍ കടുത്ത പനി അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ഒരിറ്റുവെള്ളം തരാന്‍ ആരുമില്ലാത്തതിനാല്‍ വേദനിച്ചുപോയതും, അവന്റെ അമ്മ അടുത്തുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നാശിച്ചുപോയതും ശസ്ത്രക്രിയയിലൂടെ തന്റെ ശരീരത്തെ പെണ്ണാക്കിമാറ്റിയ എയ്ഞ്ചല്‍ ഗ്ലാഡി ദുഃഖത്തോടെ ഓര്‍ക്കുന്നു.
         വെറുക്കപ്പെടുന്നവരായല്ലതെ സമൂഹത്തില്‍ മാന്യമായി ജീവിക്കാനാവുമെന്നു തങ്ങളുടെ ജീവിതം കൊണ്ട് തെളിയിച്ച അനേകരുണ്ട്. സോഫ്റ്റ് വെയര്‍എന്‍ജിനീയറായ എയ്ഞ്ചല്‍ ഗ്ലാഡി, ഹിജഡയുടെ ആദ്യ ആത്മകഥ എഴുതിയ എ. രേവതി, പത്രപ്രവര്‍ത്തകയായ കല്‍ക്കി തുടങ്ങിയവര്‍ അവരില്‍ ചിലര്‍ മാത്രം.
ഹിജഡകളെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ അതൊരു വശക്കേടായി തോന്നാമെങ്കിലും അവരെയും മനുഷ്യരായി പരിഗണിക്കുകയാണെങ്കില്‍ അവര്‍ക്കും നല്ല മനുഷ്യരായി സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാന്‍ സാധിക്കും. സത്യത്തില്‍ അവരും ഈ ഭൂമിയുടെ അവകാശികള്‍ തന്നെയല്ലേ?മാതാപിതാക്കള്‍ അത്തരത്തിലുള്ള കുട്ടികളെ ശരിക്കു മനസ്സിലാക്കുകയും അവര്‍ക്കുവേണ്ട പിന്തുണയും കരുതലും കൊടുക്കുകയും ആധുനീക ചികിത്സാ സൗകര്യങ്ങള്‍ പ്രയോജനപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്താല്‍ അതിനു കുറച്ചൊക്കെ പരിഹാരം ഉണ്ടാകും. പൂര്‍ണമായ പ്രയോജനം ഉണ്ടാകുമോ എന്നത് അനുഭവസ്ഥര്‍ക്കേ പറയാന്‍ കഴിയൂ. സമൂഹത്തിലെ അംഗങ്ങളായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ തന്നെ അവരിലും മാറ്റങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്.
           വൈദ്യശാസ്ത്രം ഇക്കാര്യത്തില്‍ ഏറെ മുന്നോട്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. ലിംഗമാറ്റ ശസ്ത്രക്രിയയിലൂടെ പുരുഷനെയും സ്ത്രീയെയും വേര്‍തിരിച്ചെടുക്കാമെന്ന് (ചെന്നൈയിലെ സൈക്കിയാട്രിസ്റ്റും സെക്ഷ്വല്‍ ആന്‍ഡ് എയ്ഡ്‌സ് സ്‌പെഷ്യാലിറ്റി വിഭാഗം) ഡോ. ശാലിനി പറയുന്നു. ഫോട്ടോ ഗ്രാഫറായ അഭിജിത്തിന്റെ ക്യാമറ കണ്ണുകളിലൂടെ ഹിജഡകളെ പരിചയപ്പെടുത്തുകയും, ആക്ടിവിസ്റ്റായ സിവിക് ചന്ദ്രന്‍ ‘ഹിജഡ’ എന്ന പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്യുകവഴി പാഴ്ജന്മങ്ങളെന്ന് നാം കരുതുന്നവര്‍ക്ക് സമൂഹത്തില്‍ ഒരിടം ഉണ്ടാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം. ഈ ലേഖനം കേരളത്തിലുള്ള ആര്‍ക്കെങ്കിലും പ്രയോജനപ്പെടുമെങ്കില്‍ ഞാനും ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യയാകും.